poczciwiec

poczciwiec
poczciwiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos IIIb, W. poczciwiecwcze || rzad. poczciwiecwcu; lm M. poczciwiecwcy {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek poczciwy; czasem z pobłażaniem lub lekceważeniem o kimś dobrodusznym, pozbawionym sprytu, niezbyt zaradnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Okazał się poczciwcem i przystał na niższą zapłatę. Poczciwiec nie umiał zadbać o swoje interesy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • poczciwiec — m II, DB. poczciwiecwca, W. poczciwiecwcze (poczciwiecwcu); lm M. poczciwiecwcy, DB. poczciwiecwców → poczciwina …   Słownik języka polskiego

  • poczciwina — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. poczciwinanie; lm D. poczciwinain, MB. y (także DB. poczciwinanów tylko o mężczyznach) «pobłażliwie lub z lekceważeniem o człowieku dobrodusznym, uczynnym; także o człowieku przeciętnym, niezbyt mądrym, takim, którego… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”